|
Jak zrozumieć Biblię?
|
Czytanie Biblii sprawia trudność wielu ludziom. Zaczynają ją czytać z zapałem i wkrótce odkładają tą wspaniałą Księgę, ponieważ nie rozumieją co czytają. To doprawdy smutne, że tak się dzieje, gdyż (1) Biblia jest żywym Słowem Boga, Stworzyciela tego wszechświata i wszystkiego co w nim istnieje. W niej Bóg ujawnił Swoją wolę i ustanowił zasady, według których człowiek powinien żyć. (2) To właśnie w Słowie Bożym jest zbawcza siła. Bóg zaszczepia Swoje Słowo w sercach tych, których wybrał do zbawienia i nikt nie może zostać zbawiony bez obecności Słowa Bożego.
Na szczęście Bóg poinstruował nas, w jaki sposób interpretować Biblię. Dzięki temu możemy zrozumieć, co Bóg do nas mówi w Swoim Słowie. Poniżej przeanalizujemy, co Bóg sam mówi o tym, jak odczytywać Jego Słowo.
• Wyłącznie Biblia, i to cała Biblia, jest objawionym Słowem Bożym:
II Tymoteusza 3:16: Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości...
II Piotra 1:21: Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.
I Tesaloniczan 2:13: Przetoż i my dziękujemy Bogu bez przestanku, iż przyjąwszy słowo Boże, któreście słyszeli od nas, przyjęliście nie jako słowo ludzkie, ale (jako w prawdzie jest) jako słowo Boże, które też skuteczne jest w was, którzy wierzycie.
Objawienia 22:18: Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze.
• Biblii nie można porównać z żadną inną książką, ponieważ została napisana przez samego Nieskończonego Boga a nie przez człowieka. Dlatego po instrukcje na temat tego, jak ją studiować i rozumieć musimy zwracać się wyłącznie do Boga. Biblia musi być naszym jedynym autorytetem. Czytając ją, nie wolno nam polegać na własnych, próżnych myślach, powstających w skażonym grzechem ludzkim umyśle. Bóg sam, w Swoim Słowie, ustanowił zasady interpretowania Pisma Świętego.
Każde Słowo w Piśmie Świętym, każdy znak w oryginalnym manuskrypcie jest doskonały i prawdziwy:
Ks. Przysłów 30:5: Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
Psalm 12:7: Słowa Pańskie są słowami czystymi, srebrem przetopionym, odłączonym od ziemi, siedemkroć oczyszczonym.
Psalm 119:160: Prawda jest treścią słowa twego I na wieki trwa sprawiedliwy wyrok.
Objawienia 21:5: …I rzekł mi: Napisz: bo te słowa są wierne i prawdziwe.
Mateusza 5:18: Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie.
Rzymian 3:4: Wszak Bóg jest wierny, a każdy człowiek jest kłamcą…
• Słowa te są doskonałe i prawdziwe, dlatego w Biblii nie ma błędów ani sprzeczności. Jeżeli znajdziemy w Biblii fragment, który wydaje się zaprzeczać innemu jej fragmentowi, od razu wiemy, że któregoś z nich nie rozumiemy prawidłowo. Bóg często używa takich pozornych sprzeczności aby zwrócić naszą uwagę na ważne informacje zawarte w Piśmie, zmuszając nas w ten sposób do bardziej uważnego studiowania.
Biblia jest mocą Bożą ku zbawieniu:
Rzymian 1:16: Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka.
Rzymian 10:17: Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez słowo Boże.
• W całym świecie nie ma ważniejszej księgi niż Biblia. Bóg nie zbawi nikogo bez mocy Swojego Słowa. Znajomość Słowa Bożego, czyli Biblii, jest najistotniejszą sprawą w życiu każdego człowieka.
Biblię możemy zrozumieć tylko wówczas, gdy Bóg, w osobie Ducha
Świętego, otworzy nasze duchowe oczy, umysły i serca. Pełne zrozumienie
wszechmocnego Słowa Bożego otrzymujemy z łaski Boga:
I Koryntian 2:14: Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.
Hioba 32:8: Lecz duch, który jest w człowieku, i tchnienie Wszechmocnego czynią ich rozumnymi.
Łukasza 24:45: Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma.
Psalm 119:18: Otwórz oczy moje, Abym oglądał cudowność zakonu twego.
• Biblię musimy studiować z pokorą w sercu i modlitwą o jej zrozumienie. Musimy prosić Boga o łaskę aby otworzył nasze duchowe oczy i pozwolił nam zobaczyć prawdę, i zrozumieć Jego Słowo.
Biblia poucza nas, że aby prawidłowo zrozumieć Boże Słowo musimy porównywać jeden jego fragment z innymi fragmentami, werset z wersetem (duchową informację z duchową):
I Koryntian 2:13: O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując [dosł.: duchowe rzeczy z duchowymi porównując].
Jana 6:63: Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem.
II Piotra 1:20: To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia.
• Biblia komentuje samą siebie i jest swoim własnym słownikiem. Znaczenia słów i wersetów w Biblii nie można odkryć na podstawie mądrości człowieka ani świeckich studiów literatury greckiej. Ich znaczenie definiuje sam Bóg, dlatego musimy sprawdzać, w jaki sposób Bóg używa każdego słowa w innych miejscach w Biblii.
• Ponieważ Biblia została napisana przez jednego autora, przez Boga, dlatego z pełnym zaufaniem możemy porównywać wyrażenia i słowa użyte w różnych jej częściach. Bóg instruuje nas: „porównujcie Słowo ze Słowem (duchowe znaczenie z duchowym).” Nie mówi nam abyśmy porównywali ze sobą historyczne wydarzenia czy struktury gramatyczne, jak naucza dzisiaj wielu teologów.
Nawet dziecko może zrozumieć Biblię na tyle by móc zostać zbawionym, jeżeli taka jest wola Boga:
II Tymoteusza 3:15: Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie.
Innym kluczowym (i w pewnym stopniu zaskakującym) faktem jest to, że Biblia została napisana w sposób trudny do zrozumienia dla niewierzących. Kiedy Jezus chodził po ziemi, nauczał w taki sam sposób:
Ks. Przysłów 25:2: Chwałą Bożą jest rzecz ukryć, a chwałą królów rzecz zbadać.
Psalm 78:2-3: Do przypowieści otworzę usta moje, opowiem zagadkowe dzieje starodawne. Cośmy słyszeli i poznali, i co nam opowiadali ojcowie nasi.
(Przypowieść w tym psalmie zawiera całą historię narodu Izraela i jest historycznym symbolem duchowej Ewangelii.)
II Piotra 3:16: jak również we wszystkich listach, w których mówi o tym. Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę.
Inne przykładowe wersety pokazują, że kiedy Jezus nauczał rzesze ludzi, mówił do nich prawie wyłącznie w przypowieściach:
Marka 4:33-34: I w wielu takich podobieństwach zwiastował im słowo stosownie do tego, jak mogli słuchać. A bez podobieństwa nie mówił do nich. Na osobności zaś wykładał uczniom swoim wszystko.
Łukasza 8:10: On [Jezus] rzekł: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
• Biblia zawiera wersety napisane w formie przypowieści czy alegorii, które mają głębokie duchowe znaczenie.
Od pierwszej do ostatniej strony, cała Biblia daje świadectwo o Bożym planie zbawienia. Zapowiada przyjście Mesjasza, Jezusa i cała przesycona jest Jego Ewangelią zbawienia. Wiele opisów rzeczywistych, historycznych wydarzeń ze Starego Testamentu to w istocie przypowieści wskazujące na przyjście Chrystusa:
Dzieje Apostolskie 3:18: A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał.
Dzieje Apostolskie 3:24: Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.
Jana 5:39: Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo.
Hebrajczyków 10:7: Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże, jak napisano o mnie w zwoju księgi.
Łukasza 24:25-27: A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach.
• Studiując Biblię, w każdym jej rozdziale powinniśmy doszukiwać się Ewangelii Chrystusa. Kiedy zaczynamy dostrzegać tam Chrystusa, wiemy że docieramy do prawdy, że odnaleźliśmy poprawne znaczenie danego wersetu.
W całej Biblii znajdujemy prawdy o głębokim, duchowym znaczeniu, które ukryte są w przypowieściach i alegoriach. Niektóre wersety wydają się być li tylko opisem faktów historycznych lub zapisem zasad moralnych. Tymczasem każda historyczna przypowieść czy nauki o charakterze moralnym, które same w sobie również są absolutnie poprawne, zawierają jednocześnie głęboką duchową prawdę. Jezus napominał faryzeuszów próbujących brać Jego wypowiedzi dosłownie, podczas gdy On mówił do nich w sposób symboliczny, przekazując głębszą, duchową treść za pomocą porównań i przypowieści. Oto kilka przykładów:
Mateusza 16:6-8: I rzekł im Jezus: Patrzcie, a strzeżcie się kwasu Faryzeuszów i Saduceuszów. A oni rozmawiali między sobą, mówiąc: Nie wzięliśmy chleba. Co obaczywszy Jezus, rzekł im: O czemże rozmawiacie między sobą, o małowierni, żeście chleba nie wzięli?
Jana 4:11,13: I rzekła mu niewiasta: Panie! nie masz i czem naczerpać, a studnia jest głęboka, skądże tedy masz tę wodę żywą? Odpowiedział Jezus i rzekł jej: Każdy, kto pije tę wodę, zasię będzie pragnął.
(Nie rozumiała, że Jezus mówi o wodzie duchowej, o wodzie życia, a nie o dosłownej wodzie)
Jana 3:4 i 10: Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? [Dalej, w wersecie 10, Jezus napomina go]: Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jesteś nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?
Jana 11:11-13: To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził. Tedy rzekli uczniowie jego: Panie, jeźliże śpi, będzie zdrów. Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
Jana 6:51-53, 60-61 i 66: Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata. Wtedy sprzeczali się Żydzi między sobą, mówiąc: Jakże Ten może dać nam swoje ciało do jedzenia? Na to rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie... Wielu tedy spośród uczniów jego, usłyszawszy to, mówiło: Twarda to mowa, któż jej słuchać może? A Jezus, świadom, że z tego powodu szemrzą uczniowie jego, rzekł im: To was gorszy? Od tej chwili wielu uczniów jego zawróciło i już z nim nie chodziło.
Łukasza 24:45-46: Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma. I rzekł im: Jest napisane, że Chrystus miał cierpieć i trzeciego dnia zmartwychwstać...
W tym fragmencie Jezus poucza nas, że Stary Testament zapowiedział, iż Chrystus musi umrzeć, i że zmartwychwstanie trzeciego dnia. Jednak nigdzie w Starym Testamencie nie zostało to napisane w sposób bezpośredni ani wyraźny, a wyłącznie poprzez alegorie, tak jak w Księdze Jonasza 2:1: „Lecz Pan wyznaczył wielką rybę, aby połknęła Jonasza. I był Jonasz we wnętrznościach ryby trzy dni i trzy noce.” W Ewangelii Mateusza 12:40 Jezus cytuje werset ze Starego Testamentu pokazując, że o Swoim zmartwychwstaniu mówi w sposób alegoryczny. Chrystus pokazuje nam w ten sposób, że aby prawidłowo zrozumieć historię Jonasza, musimy dostrzec to, co historia ta mówi zmartwychwstaniu Jezusa.
Łukasza 17:12 i 14-17: Gdy wszedł do pewnej wioski, wyszło naprzeciw niego dziesięciu trędowatych mężów, którzy stanęli z daleka. A gdy ich ujrzał, rzekł do nich: Idźcie, ukażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga. I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin. A Jezus odezwał się i rzekł: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie jest dziewięciu?
W powyższej relacji znajdujemy jedną z najbardziej klarownych wskazówek co do tego, w jaki sposób powinniśmy docierać do duchowych aspektów Pisma Świętego. Stosownie do starotestamentowego prawa obrzędowego Chrystus nakazuje dziesięciu trędowatym aby pokazali się kapłanom. Chodzi o prawo obrzędowe zapisane w Księdze Kapłańskiej 14:2, które mówi: „Takie jest prawo, dotyczące trędowatego w dniu jego oczyszczenia: Przyprowadzi się go do kapłana.” Poprzez Swoją odpowiedź Chrystus pokazuje nam, że nakaz ten posiada głęboką, duchową treść i wskazuje na nasze oczyszczenie dokonywane przez Arcykapłana Chrystusa (Hebrajczyków 4:14) w momencie, kiedy zostaniemy zbawieni. Chrystus z wyrzutem wyraża się o pozostałych dziewięciu trędowatych, gdyż wzięli oni przepis prawa dosłownie, ignorując zarówno zawartą w nim duchową prawdę jak i nakaz Chrystusa by przyszli do Niego, do Arcykapłana, i pokazali mu się, składając dziękczynienie.
Biblia jest Księgą duchową i nie wolno jej czytać w sposób, w jaki czytamy inne książki traktujące o zasadach moralnych, opisujące fakty historyczne czy będące tomikami poezji. Biblia skupia się na największej potrzebie ludzkości – na zbawieniu.
Jana 6:63: Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem.
Rzymian 7:14: Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.
Podsumujmy zatem kluczowe nauki Boga dotyczące zasad studiowania i rozumienia Biblii:
1. Zawsze przed przystąpieniem do studiowania Biblii modlimy się. Ostatecznie tylko Bóg, w osobie Ducha Świętego, może otworzyć nasze duchowe oczy i pozwolić nam zrozumieć Jego wszechmocne Słowo.
2. Pamiętajmy, że każde stwierdzenie w Piśmie Świętym zostało napisane przez Boga i jest absolutnie prawdziwe, dlatego musi się w pełni zgadzać z każdym innym stwierdzeniem w innych jego fragmentach. Jeżeli dostrzegamy jakąś sprzeczność, oznacza to, że któregoś wersetu nie rozumiemy prawidłowo. Korzystając z wiedzy zawartej w wersetach dla nas jasnych, wyjaśniamy te, które są bardziej złożone czy mniej zrozumiałe.
3. Porównujmy pismo z pismem. Biblia jest sama dla siebie słownikiem i komentarzem, i sama definiuje własną terminologię. Czytając Biblię, powinniśmy robić notatki, kiedy napotkamy jakiś werset albo sformułujemy jakąś myśl, która wydaje się nawiązywać do innego, już znanego nam wersetu. Porównywanie wersetów i studiowanie ich w tym samym czasie daje nam możliwość lepszego ich zrozumienia, ponieważ każdy może zawierać inne wskazówki prowadzące do pełnego zrozumienia zawartej w nich prawdy. Ponadto, nie czytamy przecież Biblii w jej oryginalnych językach, to znaczy greckim czy hebrajskim. Dlatego musimy upewnić się co do znaczenia danego słowa, sprawdzając jego użycie przez Boga w innych miejscach w Biblii. Bardzo pomocne są w tym konkordancje. Zarówno Strong’s Exhaustive Concordance jak i Young’s Analytical Concordance są godne polecenia. Praktyczne są również elektroniczne wydania Biblii, które można otrzymać bezpłatnie na dysku EBF1 CD, zamawiając je na naszej stronie internetowej: www.ebiblefellowship.com/free_cd. Biblie w różnych językach, również w języku polskim, mogą być pobrane z serwera w zakładce Pomoc lub ze strony: www.biblia.info.pl/biblia.php. Korzystając z tych pomocy możemy zrozumieć znaczenie słów greckich czy hebrajskich bez potrzeby pełnej znajomości tych języków.
4. Cała Biblia, Stary i Nowy Testament, przesycona jest Bożą Ewangelią zbawienia, która pokazuje grzesznikom ich rozpaczliwą potrzebę wybawienia od Sądu Ostatecznego czyli potępienia na wieki. Wskazuje na ofiarę Chrystusa oraz fakt, że cały Boży plan zbawienia jest absolutnie niezależnym dziełem i darem Boga. Każde alegoryczne czy symboliczne wyrażenie musi w ostatecznym sensie wskazywać na Chrystusa i musi być zgodne ze wszystkimi innymi wyrażeniami w Piśmie Świętym.
5. Musimy uważać by nie naciągać znaczenia przypowieści czy alegorii. Są one symbolami, obrazami prawdy, i nie zawsze można je wykorzystać do wyjaśnienia rozważanego problemu. Nie zawsze pokrywają się z każdym aspektem analizowanej prawdy. Czasami nauczają niektórych aspektów prawdy, na którą wskazują, ale nie dają jej pełnego obrazu, albo też wskazują na inne aspekty, których nie da się połączyć z danym zagadnieniem. W takim przypadku, żeby nasz ostateczny wniosek był zgodny ze wszystkimi innymi informacjami zawartymi w Biblii dotyczącymi rozważanego zagadnienia, musimy zastosować zasadę opisaną w punkcie 2.
Psalm 119:97 O, jakże miłuję zakon twój, Przez cały dzień rozmyślam o nim!
Odwiedź również stronę www.NoeWiedzial.com
Przyłącz się do naszej internetowej wspólnoty, odwiedzając nas pod adresem:
Słuchaj
naszego
programu na żywo na naszej stronie internetowej albo
przez www.PalTalk.com
(bezpłatny
program z instrukcją) w zakładce Broadcasts.
Zgłoś swoje uwagi, komentarze lub informacje na naszej stronie kontaktowej.
Napisz do nas na adres:
EBible
Fellowship, P.O.
Box 1393
Sharon Hill, PA 19079 USA
UTB. 2011.04.28.PL-web